Ένας μαγνήτης αποτελείται από πολλές μικρές μαγνητικές ροπές, οι οποίες είναι διατεταγμένες σε μία κατεύθυνση υπό τη δράση ενός μαγνητικού πεδίου, σχηματίζοντας μαγνητισμό. Όταν ο μαγνήτης αποσυνδεθεί, αυτές οι μαγνητικές ροπές θα χάσουν την ευθυγράμμιση και θα διασκορπιστούν τυχαία. Αλλά αν δύο μαγνήτες έρθουν πιο κοντά, οι μαγνητικές ροπές τους θα επηρεαστούν η μία από την άλλη και θα αναδιαταχθούν προς την ίδια κατεύθυνση, σχηματίζοντας δύο μαγνητικούς πόλους που απωθούνται μεταξύ τους.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να σπάσει ο μαγνήτης, όπως:
1. Προβλήματα ποιότητας με τον ίδιο τον μαγνήτη, όπως κακή διαδικασία κατασκευής και ανεπαρκής ποιότητα υλικού.
2. Εξωτερικοί παράγοντες όπως παρεμβολή ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, αλλαγές θερμοκρασίας ή μηχανικοί κραδασμοί.
3. Λανθασμένη εφαρμογή μαγνητών, όπως υπερβολική κάμψη, συστροφή, τέντωμα ή συμπίεση.
Αυτό το φαινόμενο μπορεί να παρατηρηθεί με τα ακόλουθα απλά πειράματα: όταν οι διατομές δύο μαγνητών είναι κοντά, θα απωθούνται ο ένας τον άλλον και όσο πιο κοντά είναι τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη. Ωστόσο, όταν οι αντίθετοι μαγνητικοί πόλοι τους είναι κοντά, θα έλκουν ο ένας τον άλλον και όσο πιο κοντά είναι τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη.
Η αρχή της μαγνητικής αλληλεπίδρασης παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές εφαρμογές, όπως οι μαγνητικές μηχανές κίνησης και τα τρένα maglev. Ακριβώς λόγω της παρουσίας μαγνητισμού αυτές οι συσκευές δεν απαιτούν παραδοσιακή μηχανική επαφή, με αποτέλεσμα υψηλότερη απόδοση, μικρότερες απώλειες τριβής και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Επομένως, αν και το φαινόμενο της μαγνητικής απώθησης μετά την αποσύνδεση των μαγνητών μπορεί να προκαλέσει ταλαιπωρία στη ζωή των ανθρώπων, θα πρέπει να δούμε και τη θετική του πλευρά, να αναγνωρίσουμε τον σημαντικό ρόλο του μαγνητισμού στην επιστήμη και την τεχνολογία και να συμβάλουμε στην προώθηση της τεχνολογικής προόδου.
